پرناک پیمان
۱- کلیه عناصر باربر ساختمان باید به نحو مناسبی به هم پیوسته باشند تا در زمان زلزله عناصر مختلف از یکدیگر جدا نشده و ساختمان بطور یکپارچه عمل کند. در این مورد کفها باید به عناصر قائم باربر، قابها و یا دیوارها،به نحو مناسبی متصل باشند،بطوری که بتوانند بصورت یک دیافراگم عمل نموده و نیروهای زلزله را به عناصر باربر جانبی منتقل نمایند.
ساختمان باید حداقل در هر دو امتداد افقی عمود بر همو قائم قادر به تحمل نیروهای زلزله باشد و در هر یک از این امتدادها انتقال نیروها به شالوده به طور مناسب صورت گیرد.
۳- عناصری که در طبقات مختلف بارهای قائم را تحمل مینمایند، تا حد امکان بر روی هم قرار داده شوند تا انتقال بار عناصر به یکدیگر با واسطه عناصر افقی صورت نگیرد.
۴- عناصری که نیروهای افقی زلزله را تحمل میکنند تا حد امکان به صورتی در نظر گرفته شوند، که انتقال نیروها به سمت شالوده به طور مستقیم انجام شود و عناصری که با هم کار میکنند در یک صفحه قائم قرار داشته باشند.
۵- عناصر مقاوم در برابر نیروهای افقی زلزله به صورتی در نظر گرفته شوند که پیچش ناشی از این نیروها دز طبقات به حداقل برسد. برای این منظور مناسب است فاصله مرکز جرم و مرکز سختی در هر طبقه در هر امتداد، کمتر از ۵ درصد بعد ساختمان در آن امتداد باشد.
۶- ساختمانها و اجزای آنها به نحوی طراحی گردند که شکلپذی و مقاومت مناسب در آنها تامین شده باشد.
۷- در ساختمانهایی که در آنها از سیستم قاب خمشی برای مقابله با بار جانبی زلزله استفاده میشود، طراحی به نحوی صورت گیرد که تا حد امکان ستونها دیرتر از تیرها دچار خرابی شوند.
۸- اجزای غیر سازنده مانند دیوارهای داخلی و نماها طوری اجرا شوند که تا حد امکان مانعی برای حرکت اعضای سازهای در زمان زلزله ایجاد نکنند. در غیر اینصورت، اثر اندرزش این اجزا با سیستم سازه باید در تحلیل سازه در نظر گرفته شود.
۹- از ایجاد ستونهای کوتاه، بخصوص از نورگیرهای زیرزمینها، حتی الامکان خودداری شود.
۱۰- از بکارگیری سیستمهای مختلف سازهای در امتدادهای مختلف در پلان و در ارتفاع حتیالمقدر خودداری شود.
همچنین بخوانید
آیین نامه طراحی ساختمان در برابر زلزله
مراحل ساخت سوله فلزی و کاربرد آن
